Zamislite da vas oblije znoj, drhtite i nekontrolisano brinete da ćete možda propustiti telefonski poziv zato što ste ostavili mobitel kod kuće? Zvuči apsurdno, ali to je vrlo stvarno stanje nazvano nomofobija.
Nomofobija je jedna od više od 250 poznatih fobija, vrsta tjeskobe koje su najčešće rezultat nekog ličnog dramatičnog iskustva, objašnjava profesor psihologije Juergen Margraf. Taj dramatičan događaj pohranjen je u mozgu i neki okidači mogu izazvati i tjelesnu reakciju. Bez obzira je li riječ o gelotofobiji, strahu od ismijavanja, ili oneirogmofobiji, strahu od “mokrih snova”, osoba koja pati od fobija to teško podnosi, a može se i razboljeti.
Kada fobija postaje bolest?
Fobija se klasificira kao bolest nakon što se ispuni nekoliko kriterija, kaže Margraf. Naprimjer, kada strah dosegne nepodnošljiv ili jedva podnošljiv nivo ili kada fobija ograničava kvalitet života. U tom slučaju osoba bi trebala potražiti pomoć psihoterapeuta. “Fobije se često liječe kognitivno-bihevioralnom terapijom”, kaže Peter Falkai, direktor univerzitetske klinike za psihijatriju i psihoterapiju Ludwiga Maximilijana.
Kako se tretira?
Terapeut će s pacijentom pokušati kreirati situaciju koja izaziva tjeskobu i zatim je analizirati i pokazati moguća rješenja. Terapija se obično kombinuje s odgovarajućom količinom antidepresiva, a vrsta fobije utječe na izbor terapije. Neki ljudi fobiju uspiju prevladati sami, ali ako samoterapija ne da rezultate, rad s iskusnim terapeutom najbolji je način da ovaj psihički poremećaj postane kroničan.
Izvor: net.hr
