Djeca koja rastu u porodicama sa emotivno nestabilnim odnosima, često postaju žrtve radoholizma. Ona rano nauče da je mnogo lakše fokusirati se na radne zadatke nego se izboriti sa bolnim osjećanjima, pa takav model ponesu u život. Ovakav vid bijega povezan je sa nesposobnošću da se ostvari emotivna bliskost sa drugima, pa se mnogi i jave za pomoć onda kada shvate da sve njihove veze počinju da se raspadaju.
Takođe, ljudi koji posjeduju određene crte ličnosti kao što su rigidnost i perfekcionizam ili visok motiv za postignućem, češče postaju zavisni od posla. Perfekcionizam, najčešće još od najranijeg djetinjstva, neki roditelji podstiču postavljajući pred dijete nerealno visoke zahtjeve. Nekada se roditeljski zahtjevi pravdaju činjenicama koje su samo aspiracije samih roditelja a djetetu bivaju nametnute aktivnosti. Takođe čak i kod djece koja nemaju ovakve roditeljske pritiske može se javiti perfekcionizam kao potreba da se bude najbolji u okruženju vršnjaka kojima je to postavljeno kao vrhunski cilj. Tada roditelji imaju presudnu ulogu u vraćanju djetetovih težnji u zdrave okvire samoprihvatanja.
Radoholičari su ljudi zavisničkog ponašanja koje se vrlo često veoma teško otkriva. Česta maska problema je takmičarski duh vremena u kome su ljudi vrednovani prema rezultatima svog rada i motivisani da rade što više i što bolje, do nivoa kada to postaje imperativ i jedina mera nečije vrijednosti. Ovo je u velikoj mjeri socijalno prihvaćen oblik ponašanja, pa društvo blagonaklono gleda na ljude potpuno predane poslu.
Radoholičar je i domaćica koja neprestano nešto posprema i čisti, podjednako kao i menadžer koji provodi 12 sati dnevno ugovarajući milionske poslove. Kod njih je primaran kvantitet, količina posla koju sebi dodeljuju, a ne vrsta posla kojom se bave. Oni se poslom ne bave, nego u posao bježe.
Radoholizam je lakše prepoznati ako razlikujemo i neke njegove tipove:
Mučenik
Stvari obavlja savršeno ili ih uopšte ne radi. Muči se da počne posao iz straha da ne iznevjeri svoja prevelika očekivanja. Kada se prihvati posla, iscrpljuje se do krajnjih granica. Nisko samopoštovanje ove ljude čini beskrajno zabrinutim, uz stalno samoprebacivanje zbog lošeg ili nedovoljno dobro urađenog posla.
Opterećeni
Ovaj tip nema problem sa započinjanjem posla već sa zaustavljanjem. Ne umije da kaže ne, nije sposoban da postavi prioritete a ni da podijeli odgovornost sa drugima. Sve prebacuju na sebe i radi tako brzo da često pravi nehotične ali nerijetko ozbiljne greške.
Spasitelj
On je opsjednut detaljima do tačke u kojoj to postaje parališuće. Ne može da dopusti da projekat bude priveden kraju nego stalno izmišlja nove i nove dodatne zadatke. On misli da niko to ne može da uradi toliko dobro kao on sam ili da ako on to ne uradi posao neće ni biti obavljen.
Izvor: lovesensa.rs
